Wat is de betekenis van de mantra om?
Van alle Vedische mantra’s is om of ॐ verreweg de bekendste. Vele mantra’s beginnen met om, maar om is zelf ook een volledige mantra. Wat is de betekenis van om?
De Māndūkya-upanishad zegt:
bhūtam bhavad bhavishyad iti sarvam omkāra eva (1)
‘Wat was, wat nu is en wat zal zijn – alles is enkel om’
Om is een naam voor alles wat er is, voor het geheel. Je kunt het geheel op verschillende manieren beschrijven. Eén manier is: verleden, heden en toekomst. Een andere manier is: alle vormen en namen. Want waar bestaat het universum uit? Uit ontelbaar verschillende vormen en hun namen.
De Taittirīya-upanishad zegt:
om yashchandasām rshabho vishvarūpah, chandobhyo’dhyamrtāt sambabhūva… (1.7)
‘Die om, die zich manifesteerde vanuit de eeuwige Veda’s, blinkt uit onder de Vedische mantra’s en omvat alle vormen.’
Dus deze upanishads zeggen: om is een naam voor het geheel. De klank omvat alle namen en vormen in de wereld. Dat kunnen we als volgt zien. Voor iedereen, waar ook ter wereld, geldt dat als je je mond opendoet en een geluid maakt, er ‘aa’ ontstaat. Als je je mond dichthoudt en een geluid maakt, krijg je ‘mm’. Alle klanken in elke taal bestaan tussen deze A en M. De ‘oe’ (in het Sanskriet U) staat voor al deze tussenliggende klanken. Die klank ontstaat als je je lippen rondmaakt en geluid maakt. Als je A en U samenvoegt, volgens de regels van het Sanskriet, dan krijg je O. Om sluit op deze manier alle klanken, alle namen, van elke taal in. En daarmee alle vormen. Om is dus een prachtige naam voor het geheel.
Om, ohm of aum?
De enige juiste schrijfwijze van ॐ in transliteratie is om (spreek uit als ‘oom’) en niet ohm of aum.
Ohm was de hindoeomroep (Organisatie voor Hindoe Media). Omdat hun openingstune op televisie bestond uit een lange ‘ooooooom’ en ondertussen hun logo ‘ohm’ te zien was, is men gaan denken dat je om schrijft als ohm. Maar er komt geen h voor in om.
In het Sanskriet is de letter O een tweeklank die bestaat uit de A en U (‘oe’). De Māndūkya-upanishad gebruikt dit principe en laadt de drie letters in om – de A, U en M – met een betekenis om de waarheid van het zelf te onderwijzen. Vandaar dat men nu soms denkt dat je om uitspreekt als ‘aum’, omdat deze schrijfwijze voorkomt in sommige boeken. Maar de uitspraak blijft ‘oom’.